Derleyen: Fazilet Şenol / Milliyet.com.tr – Güzellik standartları her dönem ve her kültüre göre farklılık gösteriyor. Günümüzde zayıf ve fit bir görünüm güzellik standartları içinde yer alsa da Batı Afrika ülkesi Moritanya’da zayıf olmak bir kusur olarak görülüyor. Dünyanın birçok bölgesinde açlık ile özdeşleşen Afrika kıtasındaki bir ülkede böyle bir geleneğin olması oldukça tuhaf tınlasa da tüm gariplikler sadece bununla sınırlı değil. Moritanya’daki kadınlar, aslında günlük almaları gereken kalori miktarının neredeyse 8 kat fazlasını almak zorunda. Peki neden? İşte cevabı.
Moritanya’da zayıf kadınların koca bulmaları neredeyse imkânsızken şişman kadınlar ise evliliğe uygun bireyler olarak görülüyor. Bu tuhaf düşüncenin altında ise oldukça şaşırtıcı bir inanış yatıyor.
Batı Afrika ülkesi Moritanya’da bir kadının iri olması ile kocasının kalbinde kaplayacağı yerin büyüklüğü eş olarak görülüyor. Yani bu tuhaf inanışa göre şişman bir kadın, kocasının kalbinde daha büyük yer kaplayabiliyor! Tam da bu sebepten küçük kız çocukları henüz ergenliğe bile adım atmamışken, korkunç diyet listelerine maruz bırakılarak adeta istismar ediliyor.
60 KİLONUN ALTINDAKİLER EVLENEMİYOR
Erken yaşta evlendirilmek üzere yetiştirilen kızlar ne kadar kiloluysa aileleri de o kadar varlıklı olduğunu göstermiş oluyorlar. Çünkü Moritanyalılara göre zayıf olmak fakirlik göstergesi. Onlar için zayıflığın anlamı ekmek alamayacak kadar fakir olmak demek. Bu sebeple Moritanya’daki birçok kız 60 kilonun altında ise evlenemiyor. Bu sebeple kız çocukları kilo sınırlarını korumak için çoğu deve veya keçi sütü, zeytinyağlı ekmek gibi kalorili besinler tüketmek zorundalar.
GÜNDE 2 KİLO DÖVÜLMÜŞ DARI YEMEK ŞART
Kız çocukları, küçük yaştan itibaren korkunç bir diyetin kurbanı oluyorlar. Üstelik Moritanyalı kızlar, 5 yaşlarından itibaren bu sürece maruz bırakılıyor. Evlenmek için uygulanan bu geleneğe ‘leblouh’ ismi veriliyor ve bu gelenek, varlığını sürdürmeye devam etmekle birlikte yasaklanacak gibi de durmuyor.
Leblouh, sıklıkla 5, 7 veya 9 yaşındaki bir kızın, mümkün olduğu kadar genç yaşta evlendirilebilmesi için kadınsı şişmanlığa ulaşması ve aşırı yemek yemeye zorlanmasına deniyor.
Kırsal yerde yaşayan ailelerden gelen kızlar, onları hasta edecek miktarlarda dövülmüş darı, deve sütü ve su tüketecekleri özel besi çiftliklerine leblouh için götürülüyor. 6 yaşındaki bir çocuğun tipik günlük diyeti, iki bardak tereyağıyla karıştırılmış iki kilo dövülmüş darı ve yarım litre deve sütünden oluşuyor.
Başarılı bir besi süreci, 12 yaşındaki bir çocuğun 80 kilogram ağırlığa sahip olmasını sağlıyor. Böylece kızlar 15 yaşına geldiğinde 30 yaşında görünebiliyor. Bu süreç genellikle okul tatillerinde veya sütün bol olduğu yağmur mevsiminde yapılıyor.
KUSMAK BİLE AYRI BİR EZİYET
Kız çocukları nedenini bilmeden evden gönderiliyor, acı çekiyor ve şişman olmanın ona mutluluk getireceği söyleniyor. Kulağa oldukça acımasız geleneğe uymak zorunda bırakılan kız çocukları ihtiyaçları olsun ya da olmasın günde 16 bin kalori almak zorunda. Bir insanın günlük tüketmesi gereken kalori miktarı 2 bin 400’ken Moritanyalı kızlar bunun neredeyse 8 katı fazlasını tüketiyor.
Oldukça sağlıksız ve neredeyse eziyet gibi görünen bu geleneği hiçbir genç kız uygulamak istemese de birçoğuna zorla yemek yediriliyor ya da şişmanlatma kamplarına gönderiliyorlar. Disiplini sağlamak için ise kızların ayak parmaklarının her iki yanına sopa bağlanıyor. Bu uygulama ise tamamıyla kızların canını acıtmak için uygulanıyor. Yemek yemeyi kabul etmeyen kız çocuklarının bu çubuklarla ayak parmakları sıkıştırılıyor hatta bazılarınınki kırılmaya kadar zorlanıyor.
Yeri gelince yemek yemeleri için şiddet uygulanan kız çocuklarında haliyle birçok hastalık vuku buluyor. Durum bazen öyle bir noktaya varıyor ki günde 4 öğün yemeği kaldıramayan kızlar kustuklarında kusmuklarını içmeye zorlanıyorlar.
EVLENEBİLMELERİ İÇİN YAPILIYOR
Yapılan tüm bu tuhaflıklar aslında yalnızca kızların evlenmeleri için. Kolay bir şekilde eş bulabilmeleri için yeme kamplarına gönderilen kızlar, gerekli kaloriyi aldıkları düşünüldüğünde evlerine gönderiliyorlar. Bu geleneğe ‘gavage’ adı da veriliyor. Normalde kazların kesilip mutfağa girmeden önce aşırı beslenmesi ve şişirilmesi sürecine verilen bu isim Moritanyalı kız çocuklarına uygulanması ise bir hayli üzücü.
Gün içerisinde gerekenden fazla kalori almanın getireceği olumsuz koşullara rağmen Moritanyalı erkeklerin yarısından fazlası kilolu kadınları tercih ediyor ve onlara göre bir kadının zayıf olması bir eksiklik göstergesi.
Tarihçiler bu uygulamanın Moritanya’daki tüm beyaz Mori Araplarının göçebe olduğu, sömürge öncesi dönemlere kadar uzandığını söylüyor. Bu inanca göre adam ne kadar zenginse, karısı da o kadar az iş yapardı; onun tercihi, siyah köleleri ev işleriyle ilgilenirken bütün gün çadırında hareketsiz oturmasıydı. Öyle ki eski metinleri vücut çatlaklarını mücevher olarak övüyor. Bugün bile bel çevresindeki yağlara şiirsel bir gururla yer veriliyor. Onlara lotus pozisyonunda oturmaları, alçak sesle konuşmaları, mutfak eşyaları kullanmaları öğretiliyor. Kızların şişmanlatılması, Moritanya’nın ötesinde, Mali’nin kuzeyinde ve Nijer kırsalında uygulanıyor. Besicilik uygulaması Nijerya’nın Calabar eyaletinde ve kuzey Kamerun’da da devam ediyor.