Asrın felaketinde 13 gün geride kaldı.
Afet bölgelerindeki mücadele devam ederken, umutları yeşerten haberler de geliyor.
Depremin ardından 261’inci saatte Hatay’da Özel Akademi Hastanesinin enkazından 34 yaşındaki Mustafa Avcı ile 26 yaşındaki Mehmet Ali Şakiroğlu’nu sağ olarak kurtardı.
261 saat sonra kurtarılan yaralılardan Mustafa Avcı, sahra hastanesinde ilk tedavisi sonrası Mersin’e sevk edildi.
Mustafa Avcı’nın ambulansta giderken bir yakınıyla telefon konuşması gündem olmuştu.
Ambulansla Mersin Şehir Eğitim ve Araştırma Hastanesine getirilen ve bir ayağı sarılı olan Avcı, tedaviye alındı.
Bebeği ile hastanede buluştu
Depremden 3 saat önce bebeği dünyaya gelen Avcı, eşi Bilge ve Almila ismi verilen bebeği hastanede buluştu.
Anne ve bebek sürünerek enkazdan kurtuldu
Depremden dakikalar önce eşinin hastanede bisküvi almak için kantine diye gittiğini belirten Bilge Avcı, kendisinin bebeğini alarak birkaç kişinin desteğiyle sürüne sürüne hastaneden çıktığını kaydetti.
“Çıkacağıma inanmıyordum, herkes öldü zannettim”
Hastanede eşine ve bebeğine kavuşan Mustafa Avcı, yaşadıklarını şu cümlelerle anlattı;
Tekrardan gün yüzüne çıkacağıma inanmıyordum. Bilfiil boyunca hep tanıdık ortamdaydık. Orada (enkazda) iki arkadaş varmış. O iki arkadaşı yolda görsek tanıyamayız birbirimizi; çünkü ben onun, o da benim yüzümü hiç görmedi. Çıkacağımı hiç düşünmüyordum. Annemi, babamı, hepsini kaybettiğimi düşünüyordum. Eşim, çocuğum, ben hepsini öldü zannettim. Allah herkesten razı olsun, herkes çok ilgilendi. Çok mutluyum, yeniden doğmuş gibiyim. Biraz ağrılarım var, onun dışında bir şeyim yok.
“Güneş bugün ilk defa yeniden doğdu”
27 yaşındaki Bilge Avcı da, şöyle konuştu;
O kadar mutluyum ki, artık umutlarım tükendiği yerde yeniden yeşerdi. Güneş bugün ilk defa bana yeniden doğdu. Çok heyecanlıyım, bebeğim babasız büyüyecek diye çok korktum. O kadar üzülüyordum ki; Allah, bebeğimizin, bizim sesimizi duydu. O kadar çok dua eden oldu ki, o kadar çok seveni var ki, o dualar boşa gitmedi, çok mutluyum. Gece haber aldık, anlatılmaz hala tüylerim diken diken oluyor, inanamadım. Birçok safsata haberler geliyordu. İnanmadım. Görmeden inanmayacağım dedim. Hatay’a kadar gittik. Onu görene kadar da inanmadım. Görünce ikna oldum.
“5 dakika çıkıp geliyorum demesi bana cehennemi yaşattı”
İki bloklu bina. Ben doğum yaptıktan sonra beni kadın doğum polikliniğe getirdiler 4’üncü kata. Bizim kısmen çöktü. Tabii sezaryenli bir bayanın aşağı inmesi zordu. Çok zor durumda aşağı indim. Çok şükür Allah bize o kuvveti verdi. Nasıl kalktım, nasıl indim aşağıya ben de bilmiyorum. Odada bebekle beraberdik. Depremden 3 saat önce doğum yaptım. Her şeyi parça parça hatırlıyorum. Biz de kendimizi çok zor attık. Birkaç gönüllü kurtarmaya geldi. Sürüne sürüne bebeğimle aşağıya indik. 10 gündür Mersin’deyiz. Kontroller yapıldı, iyiyiz. 4 gün önce taburcu olduk biz de. Yeniden doğmuş gibiyiz. İkinci hayatıma yeniden başlayacağım. Bir daha onu asla bir yere giderken bile bırakmayacağım. ‘Ben bir 5 dakika çıkıp geliyorum’ demesi bile bana cehennemi yaşattı. O arada kantine mi indi bilmiyorum ama o 5 dakika bana cehennem gibi oldu. O bir kadermiş diyorum, Allah yazmış her şeyin bir sırası varmış. Ben 12 gün içinde cenneti de cehennemi de yaşadım. Ama çok şükür ki, kavuştuk ailemiz tamamlandı. Mustafa’m da çok iyi olacak, her şey iyiye gidecek inşallah.
